oleh Master Acharavadee Wongsakon

(Sila cari versi Thai di bawah)

Saya telah menerima soalan mengenai isu yang menarik dan melihat bahawa ia harus ditulis sebagai idea yang jelas kerana dalam masyarakat Dhamma, orang ramai sedang membawa kepada ketakutan karma dan ia menjadi setiap manusia untuk dirinya sendiri, mereka cenderung untuk meninggalkan tugas mereka dan tindakan yang sesuai.

Pelajar saya bertanya kepada saya bahawa walaupun dia terperangkap dalam kerjanya tetapi seseorang menggesa beliau untuk membantu beliau terlebih dahulu, dia berfikir bahawa ia bukan masa yang tepat dan bahawa ia tidak betul dan oleh itu, berkata bahawa dia akan mempunyai untuk menyelesaikan kerja pertama dan kemudian dia akan membantu beliau. Kemudian dia digesa sekali lagi ke titik bahawa dia terpaksa membantu tetapi dengan minda marah. Pertanyaannya adalah apa yang dia lakukan benar atau tidak?

Jika itu Anda, apa yang akan Anda pikirkan?

Jawaban saya adalah “Kebenaran adalah tertinggi dalam aturan duniawi tetapi belas kasihan adalah di atas segalanya.”

Mereka yang mempunyai hati yang murni boleh berbuat baik kepada kedua-dua rakan dan musuh, kepada kedua-dua pelaku dan mangsa. Jika Anda telah mempraktekkan pikiran Anda, Anda akan memiliki belas kasihan untuk meluangkan waktu untuk membantunya. Tetapi sebelum membantu, anda perlu menjelaskan kepadanya bahawa kali ini sebenarnya bukan masa yang tepat. Tetapi melihatnya dalam kesusahan, anda akan membantu dengan belas kasihan.

Satu lagi soalan ialah apabila kita melihat tingkah laku yang salah dalam masyarakat dan ia sudah tersebar di media sosial, adakah kita mengkritik untuk kebenaran dalam masyarakat? Jawapan daripada orang yang ditanya adalah bahawa sesiapa yang mahu melakukan dan mengatakan apa-apa, ia adalah karma beliau tetapi jika kita mengkritik atau membalas dia, itu adalah karma kita.

Sebenarnya, terdapat butiran menarik dalam jawapannya, tepat dan tidak tepat. Tetapi ada seseorang yang membawa jawapan ini kepada saya lagi kerana dia mempunyai keraguan dan konflik di dalam hatinya. Jadi, saya ingin berkongsi pandangan saya bahawa apabila orang melihat tingkah laku yang tidak wajar orang lain dalam masyarakat, maka mereka bertindak balas untuk memelihara kebenaran, ia dianggap betul. Jika tidak, ia akan menjadi kecuaian.

Perkataan “melepaskan” dan “kecuaian” sentiasa disalahgunakan. Ramai orang tidak jelas dalam makna minda yang tidak terikat maka ia membawa kepada kecuaian. Sebarang pendapat mengenai media sosial atau bentuk lain boleh dinyatakan tetapi perlu dipertimbangkan dengan teliti. Jangan mengikuti tren sosial. Jangan biarkan pikiran Anda bias. Perlu diingat bahawa ia hanya untuk mengekalkan kebenaran. Jika kita berpegang kepada prinsip bahawa sesiapa yang melakukan apa-apa adalah semua tentang dia, kita hanya perlu mengambil berat tentang perkara kita, maka masyarakat tidak boleh bertahan. Mengetahui apa yang betul atau salah berdasarkan asas moral dan etika, kita mesti menyokong orang-orang yang baik dan membantu menghentikan dan membetulkan tingkah laku yang salah, bukan hanya terapung bersama.

Dunia terus menjadi lebih teruk kerana kecuaian. Orang-orang tidak cukup berani untuk melakukan hal yang benar dan takut pada karma buruk tetapi mereka bahkan tidak bisa menjaga lima ajaran. Pepatah bahawa “Setiap manusia untuk dirinya sendiri, kita hanya menjaga diri kita sendiri” mesti dipertimbangkan dengan teliti kerana mereka berdua benar dan menipu, berguna dan berbahaya. Mereka mesti difahami dengan jelas bahawa ia adalah satu perkara mengamalkan minda, bukan untuk menambah lebih banyak rasa. Kita dapat membantu menjaga kebenaran dan memecahkan masalah untuk hidup berdampingan secara damai di masyarakat. Pada masa yang sama, kita akan mempunyai peluang untuk mencipta merit dan menyelesaikan simpulan dalam fikiran kita.

Master Acharavadee Wongsakon

Sumber: Dipilih dari pengajaran Master “Setiap manusia untuk dirinya sendiri, setiap karma untuk dirinya sendiri... maka bagaimana kita akan hidup?” , 14 Januari 2016.

Petikan

Jika kita berpegang kepada prinsip bahawa sesiapa yang melakukan apa-apa adalah semua tentang dia, kita hanya perlu mengambil berat tentang perkara kita, maka masyarakat tidak boleh bertahan. Mengetahui apa yang betul atau salah berdasarkan asas moral dan etika, kita mesti menyokong orang-orang yang baik dan membantu menghentikan dan membetulkan tingkah laku yang salah, bukan hanya terapung bersama.

Diterjemahkan oleh Nilobon Waiyaworn

“ตัวซครตัวมัน กรมซครกรรมัน... แล้วจะอยู่กันอย่างไทางไ?”

อาจารยโได้รับคโถามซนประเดโนที่น่าสนและเหินว่าควรนนิมาเย นเปินิปินาคิดเกิดความกระสสังคมองออาง เพราองคาง เนอาง เนอาง เนองคาง เนองคาง เนาง เคนรรมะกฮลังถูกชี้นิไปสู่ความกลัวรกรมจนกลายเปโนวินวิดิีตัวามปสู่คร่ความปล่อยละเลยเลากหน้ากนน้าีาี่ี่ี่ี่ี่ี่ี่ี่ี่ี่ี่ี่ี่ี่ี่ี่ีและสิ่งที่พงกระท

มีศิลังติดงานอยู่ แต่มี่ตนกโลังติดงานอยู่ แต่มีคนีคนิู้หน่งมาคะยั้นคะยอห้ช่วยงานเอาก่อน ศิเห่นว่ายัายัายัายัายัายัายัายัายัายัายัายัม่ซช่เวลาที่เหมาะและมันไม่ัูกต้อง จงไม่ช่วย โดยบอกว่าไว่าไว้รอห้ทนเสริสร่อนแล้วเงช่วย แต่ก่ยังดูกูกูกะยคยคยคยคยคยคยนียนียคย้ยนียนียน้นคะยอต่อไปอนจนจช่วยแต่กโมีจิต่นเคอง ค้อง คโิ่งที่งที่เอทโลงไปนั้น ด้อกต้องหรอไม่

ลองตอบดูสิว่า หากเป็นเราจะคิดยังไง

คะตอบอบาองอาจารยโค( ความถูกต้องอยู่เหนอที่สุดินกทางทางโลแต่ความเมตาอยู่เหนอทุกสิ่ง”

า ู้มีจิตบริสุทิิิิิิจมตาได้ทั้งมิตรและศัตร์ ทั้งต่อา ู้กระทะทย และู้กกระท่กเรากเรากได้กุสารด้การด้กมารดมารดมารด้กีมารด้กมารดมารด้กีเวลาทะซห้เอาได้ด้ด้วยจิตเมตา แต่เม่อก่อนจะทิห้กโต้องสอนหร่อออนนนนนีอนี้ไม่ม่เนเเนิเนี้ไม่เนี้ไม่เนี่เนี่เนี่เนีนี่ม่เนีนีนีนี่เนีวลาที่จะทะทำห้ไดแต่เหินคุเดร้อนวุ่นวายุนวายซมากโเมตามตาทย ห

อีกกรีหน่งก็คเป็นคโคโินเชิงว่า เม่อเหโนการกระทโทโที่ไม่ังคมและเยแพร่ทางโซเชียลมีเดียีเดียียียียียียียียียียียียียียียียียียียี้เราสมควรไปวิพากุวิจาราร่เพ่อรักาความบูกต้องไนสังคมหร่อไม่... ได้มีคมีคตอบากท่นครู้กดามามนเนเชินเนเนินเนเนเนเนเนเนเนเนเนเนเนเนเนเจะทะอะไจะพูดอะไ์ นั่นเป็นกรมาองเย แต่ถ้าเราวิจาราร้าาราาโต้ตอบเ่นเป็นกรมมิองเรา

อันที่จริงคะตอบมีรายละเอียดที่น่าสนุทั้งที่เที่ยงและไม่เที่ยงอยู่นั้น แต่มีู้น้น้นมนมาดาอามาอาอาอาอาอาอาอาอาอาอาอาอาอาอาอาอาอาอาอารยโอีกต่อด้วยความสงสัยและรู้สสนิดแย้งาารยาจารยิก้เลยาลยาลยาอแจงซนทรศนะเพ่อมพิดาว่า การที่คนสันสังังังังังังังังังังังังังังังังังัเหโนการกระทะที่ไม่ชอแล้วมีปิกริยาเพ่อรัก้าความชอบอบรมกโเปินสิสิ่งที่นั้นเปินการปล่อยปละละละละละละละละละละละละละละละละละละละละลลย

คะว่า “ปล่อยวาง กัปล่อยปละละเลย” เปโนสิ่งที่คนนนไปซช้ิดกันมาคอแยกไม่าดระหว่างปล่อางเิตไิตไม่ิห้ติติติติติติติติติติติติติติิิิติติ้อง แต่ย ะเดียวกันกโไปสับสนและชี้นไปซนทางารปล่อยปล่อยปละละเช่นกกัน การแสดงความเห่นย ทางโซเชียลมีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดยหรอรูปแบบต่าง (นั้นแสดงได์ แต่ต้องพิจาร้าาร้ี่ัี่้วน อย่าทะไปตามกระแสังคม อย่ามห้เกิดความลิเออ์ เอย ยงและอคตและอคตาานั้น หมายิตที่หมายรักมเท่านั้น หากเรายายดหลักว่า ไรทะไรก็เร่องเรองเาเรักาาเราเร่ององององาเร่ององาเร่องาเร่องาเราเราาซห้ด์ ถ้าเป็นเช่นั้นสังคมอยู่ไม่ไดเม่อรู้ด้วยบรรทัดรทัดานว่าสิ่งซดย สิดา ด้ด้ปยมีศีละเริยิริรมริริรมเริริริรมเริริริริริริริริริริ็นพ้นาน เราก็ต้องส่งเสริมโู้ทะดีและช่วยับยับ้งและแก้ไย สิ่งที่งที่าศยยวิชาลอยตัวอย่างเดียย่ย่างเดียดียดียดียดียดียดียดียดียดียดี

ที่โลกเลวร้ายลงไปเร่อย ((สิเกิดเกการปล่อยปละละเลย ไม่กล้าหามาทย มาทย นสิ่งที่น้อง แลัวเวรกรีนนรม นรม รม รม ม อม อม อม ต่ศีลห้ายังไม่มีปัาจะรัก์ ห้ได์ คพูดที่ว่า “ชั่วดีเรเราองเาองเร่องเรารักนององารักอาราอห้ดนนี่นนีต้ต้ต้ต้ต้ต้ต้ต้ต้ต้ต้ต้ต้ต้ต้ต้ต้ระวังซห้ด์ เพราะมีทั้งจริง ลวง คุ้และโทีอยูุ่นั้น ค่ นีนีนีต้องเองเด้าเป็นเร่ององการารารารารางองององององององององององององารารารารารา ไม่ไปเพิ่มสังย ารการปรุงแต่งต่แต่ไนการอยู่ร่วมกันไนสันสังคม หากเรามารักมก์ าความูกต้องเที่งรารารางราราราราราารารารารารารารารารารารา้เกิดิดย ้น และต้องช่วยกันแก้ไสังคมจงอยู่ไดเรากโได้มีโอกาสสร้างบารมได้แก้ไย สิ่งที่เปมอยู่นย นาาาาาาานย นย นาาาาาาานย นย นี่านย นย นี่าาน

อาจารยโอัจราวดวงศโสก

ที่มา: คัดจากคโสอน “ตัวซครตัวมัน กรมุครกรรมมัน... แล้วจะอยู่กันอย่างไ?” 14 มกราคม 2559

คะโคว

หากเรายดหลักว่า ซครทโอะไรก็เร่องาองเย รัก์ าเร้าเร่องาองเราราซ้ด์ ันนสนสังคมอยู่ไม่ไดาไดม่อรู่อรู่อรนนนนดดดดดนนนนนนนนนดนดนดดดดดดดดนด้วยบรรทัดานว่าสิ่งซดัดัิ่งุดด้วยมีศีลและจริยรรรมเปโนพ้น่น เราก้องส่งเสรัมู้ทิดีและ่วยัยบยัยัยบยัยัยัยัยัยบยัยัยัยัยัยัยัยัยัยัยั้งและแก้ไาลอยตัวอย่างเดีย์ น่อาศัยวิชาลอยตัวอย่างเดีย.