von Meister Acharavadee Wongsakon

(Thai Version finden Sie unten)

Ich habe eine Frage zu interessanten Thema erhalten und sah, dass es als eine klare Idee geschrieben werden sollte, weil in der Gesellschaft von Dhamma, Menschen werden zur Angst vor Karma geführt und es wird jeder Mensch für sich selbst, sie neigen dazu, ihre Pflichten und angemessene Handlungen aufzugeben.

Meine Studentin fragte mich, dass, während sie in ihrer Arbeit stecken blieb, aber jemand drängte sie, ihm zuerst zu helfen, sie dachte, dass es nicht der richtige Zeitpunkt war und dass es nicht richtig war und daher sagte, dass sie zuerst ihre Arbeit beenden müsste und dann würde sie ihm helfen. Dann wurde sie erneut zu dem Punkt gedrängt, dass sie helfen musste, aber mit ärgerlichem Verstand. Die Frage ist, was sie getan hatte, ist richtig oder nicht?

Wenn du es wärst, was würdest du denken?

Meine Antwort lautet: „Richtigkeit ist oberstes in den weltlichen Regeln, aber Barmherzigkeit ist über allem“.

Diejenigen mit reinem Herzen können freundlich zu Freunden und Feinden, sowohl zu Tätern als auch zu Opfern sein. Wenn Sie Ihren Geist geübt haben, werden Sie Mitgefühl haben, sich die Zeit nehmen, ihm zu helfen. Aber bevor Sie helfen, müssen Sie ihm erklären, dass diese Zeit tatsächlich nicht der richtige Zeitpunkt ist. Aber wenn du ihn in Schwierigkeiten siehst, wirst du mit Mitgefühl helfen.

Eine andere Frage ist, dass wir, wenn wir das falsche Verhalten in der Gesellschaft sehen und es bereits in sozialen Medien verbreitet ist, für Rechtschaffenheit in der Gesellschaft kritisieren sollten? Die Antwort von der Person, die gefragt wurde, ist, dass wer etwas tun und sagen will, es ist sein Karma, aber wenn wir ihn kritisieren oder rettieren, das ist unser Karma.

In Wahrheit gibt es interessante Details in der Antwort, sowohl genau als auch ungenau. Aber da war jemand, der mir diese Antwort brachte, als er Zweifel und Konflikt in seinem Herzen hatte. Also, ich möchte meine Ansicht teilen, dass, wenn Menschen das unsachgemäße Verhalten anderer Menschen in der Gesellschaft sehen, dann reagieren sie, um Rechtschaffenheit zu bewahren, es als richtig angesehen wird. Andernfalls wird es Fahrlässigkeit sein.

Die Worte „loslassen“ und „Fahrlässigkeit“ werden immer missbraucht. Viele Menschen sind nicht klar in der Bedeutung des ungebundenen Geistes dann führt es zu Nachlässigkeit. Jegliche Meinungen zu sozialen Medien oder anderen Formen können ausgedrückt werden, müssen aber sorgfältig geprüft werden. Folgen Sie nicht den sozialen Trends. Lassen Sie sich nicht voreingenommen sein. Denken Sie daran, dass es nur zur Aufrechterhaltung der Rechtschaffenheit ist. Wenn wir uns an den Grundsatz halten, dass jeder, der etwas tut, alles um ihn ist, wir müssen uns nur um unsere Angelegenheiten kümmern, dann kann die Gesellschaft nicht überleben. Wenn wir wissen, was richtig oder falsch ist, basierend auf grundlegender Moral und Ethik, müssen wir die Wohltaten unterstützen und helfen, das falsche Verhalten zu stoppen und zu korrigieren, nicht nur entlang zu schweben.

Die Welt wird immer schlechter wegen Fahrlässigkeit. Die Menschen sind nicht mutig genug, das Richtige zu tun und Angst vor schlechtem Karma zu haben, aber sie können nicht einmal die fünf Gebote halten. Das Sprichwort: „Es ist jeder Mensch für sich selbst, wir kümmern uns nur um uns selbst“ muss sorgfältig überlegt werden, weil sie sowohl wahr als auch betrügerisch, nützlich und schädlich sind. Sie müssen klar verstanden werden, dass es darum geht, den Geist zu üben, nicht mehr Geschmack hinzuzufügen. Wir können dazu beitragen, Gerechtigkeit zu bewahren und die Probleme des friedlichen Zusammenlebens in der Gesellschaft zu lösen. Gleichzeitig werden wir die Möglichkeit haben, Verdienste zu schaffen und den Knoten in unseren Köpfen zu lösen.

Meister Acharavadee Wongsakon

Quelle: Ausgewählt aus der Lehre des Meisters „Jeder Mensch für sich selbst, jedes Karma für sich selbst... wie werden wir dann leben?“ , Januar 14, 2016.

Zitat

Wenn wir uns an den Grundsatz halten, dass jeder, der etwas tut, alles um ihn ist, wir müssen uns nur um unsere Angelegenheiten kümmern, dann kann die Gesellschaft nicht überleben. Wenn wir wissen, was richtig oder falsch ist, basierend auf grundlegender Moral und Ethik, müssen wir die Wohltaten unterstützen und helfen, das falsche Verhalten zu stoppen und zu korrigieren, nicht nur entlang zu schweben.

Übersetzt von Nilobon Waiyaworn

„ตัวครตัวมัน กรรมปครกรรมัน... แล้วจะอยบ่กันอย่างไี?“

อาจารย์ได้รับคำหรามนประเด์นที่น่าสนวละเหว่าควรนำมาเขียนเปนข้อคิดห้เกิดห้เกิดความกระจ่าง เสังคมของสองสองสองสองสอองสองสอออออองสออออออองสองนองสองนองนนนองนองนนนคนี รรมะกำลังจกชี้นำไปสบ่ความกลัวเวรกรรมจนกลายเปลายเปลีตัวครตัวมัวมัวมัน น้ามปสปล่อยปละเลยจากหน้าทีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีและสิ่งที่พย งกระท์่

เวยงานเขาก่อน ิที่ตนกำลังติดงานอื่นอยงานอยงานเขาก่อน เหนมาคะยั้นคะยอห้ช่วยงานเขาก่อน เหนว่ายเนวายังายังายังายังายังายังายังายังายเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเวลาที่เวลาที่เหมาะและมันไม่ชกต้อง จงไม่วย โดยบอกว่าไว้รอนเสรจก่อนแล้วจงช่อนแล้วจงช่วย แต่กายังรวยันยัยัยัยัยันยันยัยัยัยันยันยันยันยันยันยันนนนนยันนนนยันนนนน้นคะยอต่อไปจนจำจช่วยแต่กมีจิตขุ่นเคือง คำรามคืาสิ่งที่เวอทำลงไปนั้น ไปนั้น เยองหรือไม่

ลองตอบดบสิว่า หากเปูนเราจะคิดยังไง

คำตอบของอาจารย์คือ „ความูกต้องอยจ่เหนือที่สุดนกทางโลา แต่ความเมตาอยร่เหนือทุกสิ่ง“

เมีจิตบริสุท์จิ์จงเมตาได้ทั้งมิตรและัตรและัตรากระทำและทำและรีกระทีกรากเราเราเรารากีกีกีกีกีกีกีีกีกีกีกีกีกีกีกีกีกีกีีกีกีกีกีกีกีกีกีรีีกีกีกีรีกีกีีีีีีเวลาทำห้เขาได้ด้วยจิตเมตา แต่เมื่อก่อนจะทำห้กต้องสอนหรืออนหรืออนี้เขานังก่อนว่า จริงเวลานี้ไม่านเเเเเเเเเเเวเวานานานานานานานานานานานานานานานานานานานานาเเเเเเวลาที่จะทำห้ไดี แต่เหรนคุเดือดร้อนวุ่นวายนวายจมากจะเมตาทำหรหเมตาที่

อีกรีหนว่า เมื่งกระที่ไม่ไม่นเชิงว่า เมื่อเหนการกระที่ไม่ชี่ไม่นสังนสังคมและเวพร่ทางโเชียลีเดียแียแียแียแียแียแรียแรียแียแียแรียแรียแียแียแรียแยแยแียแยแยแียแเราสมควรไปวิพาก์วิจารวิจาร์เพื่อรักาความูกต้องนสังคมหรือไม่... จะทำอะไฮจะพบดอะไ์นั่นเปนกรรมของเขา แต่นกรมขาเราวิจาร์เขาโต้ตอบเขา นั่นเขา นกรมของเรมของเรา

อันที่จริงคำตอบมีรายละเอียดที่น่าสนจทั้งที่เที่ยงและไม่เที่ยงอยนั้น แต่มี้น แต่มี้นั้นาามาดาานาาาาาาาาาานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนรย์อีกต่อด้วยความสงสัยและรบ้ส์กขัดแย้งนานารย์กเลยขอแจงนทรรเพื่อนทรรรเพื่อชห้พิจารี่คนสังคนสนสัคนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนเหรการกระที่ไม่ชอบ แล้วมีปิกริยาเพื่อรักรักาความชอบรรมกเปล่งที่ชอบ มิ่งที่ชอั้นจะเปนการปล่อยปละลีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีลย

คำว่า „ปล่อยวาง กับ ปล่อยปละเลย“ เลย“ เปจนสิ่งที่คนนนำไปจ้ง ิดกันมาคือแยกไม่าดระหว่างปล่อยวางจิตไม่าห้ตดขดขดขดขดขาอง แต่ขะเดียวกันกันกไปสับสนและชี้นำไปนทางของการปล่อยปละละเลยเช่นกัน การแสดงความเหเชียลมีเดีเดีเดีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีีียหรือรปแบบต่าง นั้นแสดงไดงไดงแต่ต้องพิจารวน อย่าทำไปตามกระแสสังคย่าาหห้จิตเกิดความลำเอรัสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส ยงและอคตี ห้ทำด้วยจิตที่หมายรัการรมเท่านั้น หากเรายดหลักว่า ครทำอะไรกเรื่องของเขา รักาเรื่องรของเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเาห้ด้ด้าเปเช่นนั้นสังคมอยร่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ได้วยบรรทัด้วยบรรทัด้วยมีลแลาสิ่งดิดด้วยมีทิยรมเมเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเเนพื้นี าน เรากเรากต้องส่งเสริม์้ทำดีและช่วยยับยั้งและแก้ไขสิ่งที่เดียวิชาลอยตัวอย่างเดียา

ที่โลกเลวร้ายลงไปเรื่อย กเกิดจาการปล่อยปลา เละเลย ไม่กล้าหาหาทาทำนสิ่งที่ปกต้อง แลามัวเวรวรีแเวเวเวเวรวรวรวรวรวรีวเวเวเวเวเวเวเวเวเวรีวรีวรีวรีวรีวรีวเวเวเวเววต่วีลห้ายังไม่มีปัเรื่องของเขา เรวดที่ว่า „ชั่วดีเรื่องของเของเของเรารักเรารักักาห้ด์“ ระวังปห้ดัเพราะมีทั้งจริง ลวง คุวละโท์ท์ท์ขอยจ่นนั้น คันั้องเข้าปจ้งว่า เรื่องการววางจ้งวางจา ไม่ไปเพิ่มสังขารการปรุงแต่งต่งต่นการอยบ่ร่วมกันนสังความกันสังเที่วยรักกเที่ยงตรงเที่ยงตรงตหหาหาหรงหาเกิดข้น และต้องช่วยกันแก้ไง สังคมจงอยบ่ได้มีโอกาสสร้างบารมีโอกาสสร้างบารมัได้แก้ไขสิ่งที่เปนปมอยานานนนนานนนนนนนนนนนนนนนนานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

อาจารย์อัจ์ราวดะวง์สก์สก์

ที่มา: คัดจากคำสอน „ตัวครตัวมัน กรรมัน กรรมัน... แล้วจะอยป่กันอย่างไะ?“ 14 มกราคะ2559

คำโคว์,

หากเรายดหลักว่า ครทำอะไรกเรื่องของเขา รักว่า รักาเรื่องเราห้ด้าเปนเช่นั้นั้นสังคมอยจ่ไม่ไดิด้ด้ดด้ดด้ด้ด้ด้ด้า้วยบรรทัดว่าสิ่งาสิ่งาดเดิด้วยมีลและจริยมีลและจรมเปนพื้นพื้นต้นาน เส่งเสริมเสริมีและช่วยัยัยยัยัยยยยยัยยยยยยยยยั้งและแก้ไขสิ่งที่วิย ไม่าช่อาเดียวิชาลอยตัวอย่างเดีย์