AR 

HI 

MS 

FA 

Badanie geofizyczne ujawnia najbardziej kompleksowy plan wczesnego historycznego miasta w Azji Południowej w Tilaurakot, Kapilavastu, Nepal

Tilaurakot, pozostałości archeologiczne starożytnego Królestwa Shakya, miasta, w którym Lord Budda spędził pierwsze 29 lat swojego życia, znajduje się w Zachodnim Nepalu w rejonie Wielkiego Lumbini i znajduje się na liście Wstępnych Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO. To stąd Budda odszedł przez wschodnią bramę podczas swojej podróży duchowego oświecenia.

Tilaurakot, 27 kilometrów na zachód od Lumbini na wschodnim brzegu rzeki Banganga, składa się z ufortyfikowanej cytadeli około 500 na 400 metrów i jest otoczony szeregiem powiązanych zabytków. Znaczenie Tilaurakota wzmacnia bliskość dwóch filarów Asokan w Niglihawie i Gotihawie.

Miejsce zostało odkryte po raz pierwszy przez P.C. Mukherji z Indii w 1899 roku, który prześledził podróż dwóch chińskich pielgrzymów III i VI wieku naszej ery. Odwzorował obronne miasto otoczone zabytkami religijnymi i dokonał pewnego odprawy elementów architektonicznych, w tym Stupy Wschodniej.

Działanie:

Zespół archeologów z Uniwersytetu Durham w Wielkiej Brytanii, wspólnie z Departamentem Archeologii Nepalu i Lumbini Development Trust prowadzi badania archeologiczne w Tilaurakot w ramach projektu finansowanego przez rząd japoński, realizowanego przez UNESCO od 2013 roku.

Osiągnięcie/Wpływ:

Zespół odsłonił fortyfikacje gliniane i drewniane, z najwcześniejszą palisadą datującą się na VI w. p.n.e., a tym samym współpracuje z życiem Pana Buddy.

Badania geofizyczne podpowierzchniowych cech archeologicznych ujawniły zakopany plan ulic miasta z drogami biegnącą północno-południe i wschód-zachód i przerywanymi małymi placami w obrębie muru fortyfikacyjnego, przedstawiając najbardziej kompleksowy plan wczesnego historycznego miasta do tej pory w Azji Południowej. W centrum miasta odkryto monumentalny kompleks pałacowy o wymiarach ponad 100 na 100 metrów, z bramą w każdym kierunku kardynalnym.

W obrębie miasta otoczonego murem znajduje się niewielka świątynia, głęboki ceglany zbiornik na wodę, części murów północnych i wschodnich, duże fragmenty centralnego zespołu murem oraz kilka mniejszych budynków i domów z VIII w. p.n.e., a później. Poza miastem w pobliżu Stupy Wschodniej odkryto duży klasztor z okresu mauryjskiego, a na południu odkryto strefę przemysłową. Spektakularny skarb 500 srebrnych monet z III wieku p.n.e., został odzyskany z terenu klasztoru.

Odkrycia te dostarczyły nowego fascynującego wgląd w życie starożytne, a także ilustrują konieczność ochrony dziedzictwa tego ważnego na arenie międzynarodowej.