AR 

HI 

MS 

FA 

Geofysisch onderzoek onthult het meest uitgebreide plan van een vroege historische stad in Zuid-Azië in Tilaurakot, Kapilavastu, Nepal

Tilaurakot, de archeologische overblijfselen van het oude Shakya Koninkrijk, de stad waar Lord Buddha de eerste 29 jaar van zijn leven doorbracht, bevindt zich in West-Nepal in de Greater Lumbini Area en staat op de voorlopige lijst voor UNESCO Werelderfgoed inscriptie. Het is van hieruit dat de Boeddha vertrok door de oostelijke poort op zijn reis van spirituele verlichting.

Tilaurakot, 27 kilometer ten westen van Lumbini op de oostelijke oever van de rivier de Banganga, bestaat uit een versterkte citadel van ongeveer 500 bij 400 meter en is omgeven door een reeks bijbehorende monumenten. Het belang van Tilaurakot wordt versterkt door de nabijheid van twee Asokan-pijlers bij Niglihawa en Gotihawa.

De site werd voor het eerst ontdekt door P.C. Mukherji van India in 1899, die de reis van twee Chinese pelgrims van de 3e en 6e eeuw na Christus traceerde. Hij bracht de vestingstad in kaart, omringd door religieuze monumenten en maakte enige goedkeuring van de architectonische kenmerken, waaronder de oostelijke Stupa.

Actie:

Een team van archeologen van de Britse Durham University, samen met Nepal's Department of Archaeology en de Lumbini Development Trust, voert archeologische onderzoeken uit in Tilaurakot als onderdeel van het door de Japanse regering gefinancierde project uitgevoerd door UNESCO sinds 2013.

Bereiking/impact:

Het team stelde klei en hout vestingwerken bloot, met de vroegste palissade daterend uit de 6e eeuw voor Christus, en daarmee gelijktijdig met het leven van Lord Buddha.

Het geofysische onderzoek van de archeologische kenmerken van de ondergrond onthulde het begraven straatplan van de stad met wegen die noord-zuid en oost-west lopen en onderbroken door kleine pleintjes binnen een vestingmuur, die het meest uitgebreide plan van een vroeghistorische stad tot nu toe in Zuid-Azië biedt. In het centrum van de stad werd een monumentaal paleiscomplex van meer dan 100 bij 100 meter ontdekt, met poorten in elke kardinale richting.

Binnen de ommuurde stad werden een klein heiligdom, een diep met baksteen omzoomde watertank, delen van de noordelijke en oostelijke wallen, grote delen van het centrale ommuurde complex en enkele kleinere gebouwen en huizen opgegraven die dateren uit de 8e eeuw voor Christus en later. Buiten de stad werd een groot klooster uit de Mauryaanse periode ontdekt in de buurt van de oostelijke Stupa, en een industriële zone werd ontdekt in het zuiden. Een spectaculaire schat van 500 zilveren punch-gemarkeerde munten van 3de eeuw voor Christus, werd teruggevonden in een kloostergebied.

Deze ontdekkingen hebben nieuwe fascinerende inzichten in het oude leven opgeleverd en illustreren ook de noodzaak om het erfgoed van deze internationaal belangrijke site te beschermen.