Shweta Advani

„Sutra ośmiu realizacji wielkich istot” jest jedną z najstarszych i najbardziej wpływowych sutry buddyjskiej.

Komentarz Thich Nhata Hanha do tej głębokiej sutry wyjaśnia szczegółowo, jak uosabiać buddyjskie ideały prostoty, hojności, współczucia i ostatecznie osiągnąć cel Oświecenia.

Dowiedzmy się, jak mądrość zawarta w tej 2500 letniej Sutrze na ośmiu realizacjach wielkich istot może być stosowana w naszym codziennym życiu, aby osiągnąć nasz najwyższy potencjał.

1) Pierwszą realizacją jest świadomość, że świat jest nietrwały.

Może to brzmieć nihilistyczny charakter, ale zagłębienie się w nią otworzy dla ciebie drzwi nieskończonych możliwości.

Ilu z nas używa terminów takich jak „Jestem wściekłą osobą”, „Jestem osobą niespokojną” lub „Jestem osobą niecierpliwą”, aby opisać siebie?

Ile razy utknęliśmy w starych i powtarzalnych wzorach zamiast próbować nowych rzeczy tylko dlatego, że przeszliśmy przez porażkę lub mieliśmy złe doświadczenia w związkach lub karierze?

Ile razy rzucamy ręce w górę i mówimy: „Oto kim jestem. Nie mogę się zmienić.”?

Cóż, to głównie dlatego, że nie rozumiemy magicznej istoty tej realizacji, że „Zawsze jest nowa „chwila obecna”.

Każda nowa chwila to „śmierć” tego, jak kiedyś byliśmy i „narodziny” tego, co możemy być. „Niepewność oznacza możliwości w życiu.” ~ Sadhguru

Wszystko jest nietrwałe, ciągle się zmienia i ewoluuje w oparciu o swoje intencje i doświadczenia. Świat wokół nas, a także myśli, emocje czy uczucia w nas ciągle się zmieniają.

Kiedy rozwijamy nawyk uważności poprzez buddyjskie praktyki medytacyjne, takie jak Vipassana, obserwujemy, że nasze myśli, emocje i odczucia ciała pojawiają się i opadają od momentu do momentu i nie są one trwałym aspektem tego, kim jesteśmy.

Wiedza ta jest niezwykle wzmacniająca, ponieważ gdy wiemy, że nasze myśli, uczucia i usposobienie są dotknięte nietrwałością tak samo jak każda inna rzecz, nie wpadamy w sieć rozpaczy i beznadziejności, gdy mamy negatywne myśli.

Kiedy przejmujemy kontrolę nad naszym wewnętrznym terenem poprzez uważność, nie boimy się niepewności lub nietrwałości w świecie zewnętrznym, zamiast tego otwieramy się na świat nieskończonych możliwości, ponieważ jesteśmy elastyczni, aby skutecznie reagować na nie.

2) Drugą realizacją jest świadomość, że więcej pragnienia przynosi więcej cierpienia.

Ta realizacja wymaga starannej kontemplacji, ponieważ może być bardzo błędnie interpretowane inaczej. Nie oznacza to, że wszystkie pragnienia są złe, ale wskazuje, że „więcej” pragnień prowadzi do „większego” cierpienia.

Jesteśmy najbardziej rozwiniętymi gatunkami, obdarzonymi unikalną umiejętnością wykorzystania wyobraźni i planowania naszych przyszłych działań. Ta zdolność do pożądania i pragnienia działa jako wielki impuls do osiągnięcia naszego najwyższego potencjału i przyczyniania się do społeczeństwa, ale problem pojawia się, gdy nasze pragnienia zamieniają się w chciwość lub nadmierne pragnienie.

Żyjąc w wysoce konsumpcjalnym społeczeństwie, jesteśmy bombardowani subtelnym i nie tak subtelnym bodźcem, który generuje w nas nieograniczone pragnienia i pożądania. Jesteśmy prowadzeni w trans nieświadomego konsumpcjonizmu, nieautentycznego stylu życia i materializmu. Nawet dzisiejsze dzieci nie są przez to nietknięte.

Rozwiązaniem jest bycie autentycznym dla siebie i rozwijanie umiejętności myślenia za siebie. Osobiście zadaję sobie następujące rzeczy podczas czynienia z pragnieniami.

1) „Czy naprawdę chcę to zrobić; czy jest to moje powołanie, czy chcę to zrobić, ponieważ widziałem kogoś innego, kto to robi?”

Jeśli naprawdę przestrzegamy tej praktyki szczerze, puścimy wszystkie rzeczy, które są nabyte i skupimy się na naszych prawdziwych pragnieniach i pragnieniach.

2) „Jaki jest cel końcowy tego pragnienia? Przed skokiem do akcji i działając na każdy impuls i pragnienie, kontempluję ostateczny cel pragnienia i podejmuję odpowiednie działania.”

3) Pamiętam, że pragnienia i pragnienia są również przedmiotem nietrwałości jak wszystko inne.

Pomaga mi to w tworzeniu elastycznego celu, kurs korygowania na drodze, jeśli sytuacja wymaga, a także jest w stanie rozpoznać punkt, w którym nadmierne pragnienie zamienia się w ciężar pragnienia i musi zostać zwolnione.

3) Trzecia świadomość polega na tym, że ludzki umysł zawsze szuka spełnienia na zewnątrz i nigdy się nie spełni.

„Umysł jest wspaniałym sługą, ale strasznym mistrzem.” ~ Robin Sharma

Natura umysłu polega na tym, że jest nienasycony i stale poszukuje spełnienia. To do nas należy nakarmić go zdrowym wkładem, aby działał dla nas, a nie przeciwko nam.

Umysł jest pięknym narzędziem, które pomaga nam dokonywać wyborów. Rodzaj wyborów zależy od tego, jak go trenujemy.

Umysł, który jest nieświadomy, dokona złych wyborów prowadzących do pragnienia, niezadowolenia, gniewu lub lęku, podczas gdy umysł, który jest wyszkolony, dokona pozytywnych wyborów prowadzących do zadowolenia i radości.

Praktyką medytacji w filozofii buddyjskiej jest ćwiczenie naszego umysłu i postrzeganie rzeczy takimi, jakie są w danej chwili i efektywne reagowanie.

4) Czwarta realizacja to świadomość, że lenistwo jest przeszkodą w praktyce i musi zostać pokonane.

Duchowość jest osobistą i wewnętrzną podróżą. To nie jest coś, co po prostu ćwiczymy w klasie jogi czy poduszce medytacyjnej, ale przekłada się na to, jak żyjemy każdą chwilę naszego życia. Dlatego ważne jest, aby być wiernym sobie i być zaangażowanym w naszą praktykę.

Musimy pokonać wszelkie lenistwo lub przeszkody, które utrudniają naszą praktykę.

Przeszkoda może pojawić się w formie pułapki „Mam to” lub „Nie mam czasu ani miejsca na medytację” pułapki lub „To nie przynosi żadnych rezultatów, mogę po prostu rzucić” pułapkę.

W tym miejscu nasze zaangażowanie w praktykę wchodzi w grę. Jedną z praktyk, którą podążam, aby pozostać zaangażowanym, jest prowadzenie duchowego pamiętnika, który odnotowuje moje codzienne doświadczenia i działania. Pomaga mi szybciej kontemplować i naprawiać błędy.

Jeśli zastosujemy tę praktykę, pamiętnik duchowy może stać się naszym najlepszym przyjacielem i mentorem i pomóc nam osiągnąć stały postęp w naszej duchowej.

5) Piąta realizacja to świadomość, że ignorancja jest przyczyną niekończącej się rundy urodzenia i śmierci.

Uczenie się przez całe życie i praktyka jest sercem piątej realizacji.

Bycie pamiętnym w każdej chwili oznacza przyjęcie każdej chwili takiej, jaką jest. Oznacza to, że stajemy się otwarci na nowe doświadczenia, nowe informacje i możliwości oraz pracujemy nad ciągłym doskonaleniem się, abyśmy mogli stać się pozytywnymi czynnikami zmian zarówno dla siebie, jak i dla społeczeństwa.

6) Szósta realizacja to świadomość, że ubóstwo tworzy nienawiść i gniew, co tworzy błędny cykl negatywnych myśli i działań. Praktykując hojność, bodhisattvas uważają wszystkich za przyjaciół i wszystkich.

Maitri bhavana to podstawowa koncepcja buddyzmu, która oznacza — miłującą dobroć dla wszystkich czujących istot.

Praktyka ta zachęca do współczucia wobec wszystkich istot i nie trzymania do nikogo żadnych urazów ani nienawiści.

Zachęcają również materialną hojność, oprócz kochającej dobroci i współczucia.

„Daj prezenty! Ubóstwo to bolesna rzecz. Nie można, gdy biedny, osiągnąć własnego dobrobytu, a tym bardziej innych.” (Duża Sutra Doskonałej Mądrości)

Ważnym aspektem, o którym należy pamiętać podczas uprawiania hojności, jest „intencja”. Dawca powinien dać bez żadnej myśli o jakiejkolwiek możliwej nagrody lub uznania w zamian. Danie powinno odbywać się w duchu służby i bezinteresowności.

7) Siódma realizacja to świadomość, że pięć kategorii pragnień prowadzi do problemów i trudności.

Pięć pragnień, które wynikają z naszego zmysłu dotyku, smaku, wzroku, węchu i słuchu, to bogactwo, piękno, sława, jedzenie i sen.

Jak już mówiliśmy, to nie potrzeba tych rzeczy w sobie jest niebezpieczna, ale głębia naszego pragnienia lub nadmiernej chciwości prowadzi do cierpienia.

Dzięki uważności możemy nauczyć się rozróżniać nasze pozytywne pragnienia i nasze pragnienia. Możemy dążyć do pozytywnych pragnień, pamiętając o zasadach nietrwałości i przyczynowości w umyśle i puścić nasze niepotrzebne pragnienia.

8) Ósma świadomość, że ogień narodzin i śmierci szaleje, powodując niekończące się cierpienie wszędzie. Przyjmować wielką przysięgę, aby pomóc wszystkim istotom, cierpieć ze wszystkimi istotami i poprowadzić wszystkie istoty do królestwa wielkiej radości.

Jeśli spojrzymy na ideę narodzin i śmierci jako zmian wprowadzanych w nas przez doświadczenia, dowiemy się, że jesteśmy tak dynamiczni, jak tylko możemy uzyskać.

Zdajemy sobie sprawę, że bez względu na doświadczenia, dobro, złe czy neutralne, one przejdą lub mamy zdolność do reagowania na nie w sposób uważny i pozostać elastyczni nawet w przypadku intensywnych sytuacji.

Poprzez praktykę współczucia i Maitri bhavana, jesteśmy świadomi bólu i cierpienia innych. Chociaż nie możemy radzić sobie z cierpieniem całego świata, ale staramy się, aby dać innym przykład.

Jeśli rozważamy te osiem realizacji i wbijemy jej istotę w nasze życie, będziemy w stanie złagodzić cierpienie i zrealizować nasz najwyższy cel wyzwolenia.