Word from Master

While students were doing meditation mission to relieve drought, I was doing duty as mom for my kids during Westerners’ summer holiday. When I knew that it was raining in some parts of Thailand after the mission, I felt glad that the mission was successful. This was from the power of the Triple Gem, through which the students worked as a bridge to generate goodness.

On 17 August 2019, I will go to do meditation in Phuket together with 400 students to generate the power of merit for the place where Phuket meditation center will be established, and also to relieve drought.

While I didn’t write any teaching, I fully spent time with my family. This is because I have only 2 times a year to stay with my children every day. Even though I know that the students would like to read my teaching, but they have to wait. I can see that students who take care about posting continue with their job really well. Moreover, I would like to thank the students who wrote about their experiences to share with others. However, those who have story to write but do not intend to do, I give you a strong glance to remind you to write.

Sharing good experience is not only giving Dhamma to others, but also helps your Master to have more time to break so I don’t have to write the teaching too often. Sharing experiences about your meditation always gives idea and motivation to others.

..

During my return flight, I spent time writing story to share with all of you. 3 August 2019 is the first day that Europeans go to travel in other cities during their summer vacation. People crowded at the airport with smile on their faces. Most of them wore bright-color clothes. Children carried backpacks walking in the airport happily. For us, we had just finished our trip and were coming home. This trip was so tiring because we had to travel by plane, taxi, train and boat. We had to walk in the sun, look for taxi, take train, walk in the sun again, take a taxi then get on the plane…

Our main destination was Florence in Italy for which we had to take a train from Milan for 1 hour and 20 minutes. I had been to Italy a couple of times when I had ordinary lifestyle. This time I wore a long skirt as usual but in dark green color with light green shirt which looked unfamiliar, similar to the green strip of the 7-11’s logo.  I asked the kids how I looked in this outfit. ‘Tasha said that I looked beautiful. Tatty said that it made me look like Tinker Bell.

“Who’s Tinker Bell?” I asked.

“Tinker Bell is a little angel who is always assisting Peter Pan. She wears the same color. “… I was so relieved for being like an angel, not a firefly.

Green color is in trend now. We walked on the streets of Milan to see architectures. My 400 baht woven handbag from S.UNIT store looks like a trendy bag. With more advanced technology, people are increasingly craving for nature. Green color and materials relating to nature are therefore used in the design at all levels, making the stroll along the luxury district not so awkward. The kids looked for clothing stores suitable for their ages in affordable prices. And with their kindness and generosity, they also looked for gifts and souvenirs for their friends although they are unable to make money by themselves yet.

Buying souvenirs with parents’ money seems to be one of contagious diseases happening only in Thailand.

…

In Milan, the kids wanted to see one castle.  But I didn’t want to go there knowing that it is a haunted castle or there are some prisoner spirits stuck in there. I used to go there to share loving kindness to them but I don’t know how many of them are still there nowadays. So it’s good that the kids didn’t go because they were tired. The tale from history says that the Milanese don’t like it at all, as it is a symbol of oppression. I am not going to tell you its name, but you may want to visit for yourself if there is an opportunity.

..

This year of 2019 marks the 500th anniversary of the death of the world-renowned intelligent artist, Leonardo da Vinci. The museums in Italy are filled with exhibitions about him. He is the most famous painter in the world, “Mona Lisa” and “The Last Supper” or the last meal of Jesus were depicted by him. He is an avid natural observer. He observed the laws of nature and rules of physics. Not only being an artist but he was also a sculptor or a modeler, an architect, an inventor, an engineer, a natural scientist. He emphasized the importance of conveying details of the models through their eyes and interpreting the natural light that is soft and tender. He was the creator beyond conventional format.

..

The key factor that made him become an artistic genius was his being an observer of nature. He said that if you stop for a while and take a look at things (that may not be much meaningful) such as stain on a wall, smoke from a bonfire, a mass of clouds or mud, you will be able to reach the beauty created by nature. He also said that painting was universal language, no translation needed as other languages.

..

Leonardo gave very much importance to the eyes. He said that the eyes were the window of the soul. Without eyes, the soul would be abandoned in the dark, deep cave, with no light and hope.  The portrait of young lady named La belle Ferronnière in Louvre Museum, Paris, has expressed the great power of eyes powerfully and gently.

..

In the painting of “The Last Supper”, da Vinci chose to paint from Jesus’ remark that “Truly, truly, I say to you one of you shall betray me.”  He divided the composition of this painting into 4 groups of 3 persons. Each of them showed different emotions with Jesus sitting in the middle, distancing from his apostles with sadness on his face, towards what would be happening soon afterward.

There were Jesus and 12 apostles, totalling 13 persons. This originated 13 as the tragic number and devil’s instrument. His apostles, Judas, betrayed Jesus and led Roman soldiers to crucify him.

..

The world’s most famous painting is the Mona Lisa, displayed at Louvre Museum. I saw this portrait long time ago and took a picture just to have an evidence that I had arrived there, not paying much attention to the portrait. Many critics and artists said that this painting is very exceptional in various aspects. Some described that this masterpiece is remarkably demonstrating the artistic genius as it shows no trace of brush strokes. Pietro Cesare Marani described that the portrait of Mona Lisa reflected the softened shades of light which is the superiority of the artist in the painting technique.

The most popular aspect of the Mona Lisa is “the mysterious smile” which is known as enigmatic expression. This is still questionable what was the feeling of the lady, whether she smiled or not really.

If you search about Mona Lisa from Google, you may find a lot of information confusing you. Many experts are of the opinions that the painting is characteristic of Leonardo as a poet and philosopher. So, it is doubtful what feeling is expressed in Mona Lisa portrait. Leonardo was hired by Francesco del Giocondo to paint the portrait of his wife. He painted this portrait in Florence but never delivered it to his customer. Then he moved to France and took the Mona Lisa with him. No one knew why he took this painting to France.

At first, I didn’t want to write too much about Mona Lisa. I only wanted to write a summary. But when I opened the book, I found the page about this painting. Leonardo might want me to talk about it. Suddenly an answer came through the air. The reason that he took this painting with him because he felt that Mona Lisa’s eyes expressed gentleness and compassion. He felt happy when he gazed at this painting. That’s why he didn’t deliver it to his customer.

…

Although later in Renaissance Age was flourished in arts, human’s craving had led to the fight for power continuously. Leonardo da Vinci had to move from Florence to Milan and then relocated to France because of politic issues. There was once an extremely violent clash that was so difficult for such a sensitive artist like him to forget those hallucinations. I visited Uffizi Gallery in Florence and found that the paintings from the last room expressed a cold-blooded massacre. I had to quickly leave this room with my children.

Before becoming the world-renowned artist, da Vinci experienced a hard time, not earning enough from his painting career. But later on, his reputation was widespread. Even the King of France was greatly impressed by his paintings. Leonardo da Vinci’s artworks endure exactly 500 years today. If his spirit looked at this planet, he might be amazed that his artworks are worth huge amount of money.

An extraordinary person is usually praised after his death.

..

Even though he was highly esteemed as the great artist, he was an ordinary person who profoundly accepted the law of nature and impermanence which people these days rarely do. He, therefore, had made detailed testament for his possession including stuffs, treasure, property, farms and his paintings to be given to his inheritors. For his body, he also desired to be buried in the church of Saint Florentin at Amboise and specified the burial ritual thoroughly.

He valued the people who were always beside him so they deserved his valuable assets. The day prior to his death, he was busy with some invention and was irritated from being asked to have his meal. So he wrote “ Etcetera, because the soup is getting cold” which was the last note he took before he died in May 1519 at the age of 67.

..

It was strange that I had visited Uffizi Gallery and had a close look at da Vinci’s painting (which is not well known as Mona Lisa) but I could not touch the true meaning equivalent to looking it in the book up close. By looking in the book, the actual sense of meaning gradually came to my mind and I secretly said to his spirit in Florence that I have lots of art-related work to do and it would be great if I could have his advice on sense of skill in arts.

Later, I looked for a book about his works which I could bring back. The books here are mostly large and heavy like encyclopedia. Finally, I bought one. It’s small but very heavy and in Italian. Then I got an English book which was larger from another place. I hope my future art- related works will be better as I have the great coach now.

“It took 500 years to finally meet – quite late but still beautiful”. My mind came up with these words.

Something has to come at the right time. Even if we had met before, it meant nothing as the mind was not ready.

..

“The soup is getting cold” – this sentence attracts me. It shows the ordinariness in the great artist who could feel cold, hot and irritating. We usually imagine that the great one must have superhuman qualities but forget to realize that ordinariness brings about the understanding in great nature.

Another interesting sentence from him is “Men of genius may be working when they seem to be doing the least”.

This is really true…. when we close our eyes for meditation, we are always nagged that we are wasting time and not doing things better. Those critics don’t know that this is a genius work at the rule of energy level and the rule of nature. Meditation solves problem at root cause, which is at energy level and unknots miserable cause at the soul level. Why do we have to squawk? Just calmly and bravely sit down with consciously concentrated mind. This is the work leading to the great result.

See, even Leonardo knew. “Less is more”

I dedicate this article to the world genius, Leonardo da Vinci. He used his ability through nature observation and motivated people to get closer to the nature through his work of arts. People living close to the nature definitely find happiness and calm mind.

..

Ending

The small book of Leonardo da Vinci in Italian version contains the masterpiece artworks at detailed level, such as zoomed eyes and face, which is suitable for art lovers. I would like to sell it because I cannot read, but just open and absorb the beauty of them. If anyone is interested to buy, please contact Khun Piyapong and tell him the offered price. It will come with signature of the carrier “Carry with love”. The price of this book is 5.9 EUR with the dimension of 11 x 11 x 3 cm. This is the only book that I carried throughout the trip. I have said lots of good things about the book as it deserves reasonable price. I am afraid that a person may not see the value if I give it away for free, so better sell and give the money to the organization. The person who gets this book will really appreciate when seeing the artworks because I appreciated it before. It is very special book, Made in Italy.

“Less is more” No more missing. Jong -Pawana-Terd : Meditate with the firm mind.

..

Master Acharavadee Wongsakon

5 August, 2019

Please let K.Piyapong Boonsanong know if you want to buy the book by this week at

[jconsult@gmail.com]

(mailto:jconsult@gmail.com) or at the organization 02 634 7461.

………………………………………………………………

อัจฉริยะธรรมดา

ขณะที่เหล่าศิษย์กำลังภาวนาเพื่อบรรเทาภาวะฝนแล้ง อาจารย์ก็เดินทางทำหน้าที่แม่ของเด็กๆ ในช่วงเวลาฤดูร้อนของชาวตะวันตก เมื่อได้รับทราบข่าวว่าหลังจากการภาวนาแล้วก็มีฝนตกในบางพื้นที่   รู้สึกดีใจที่ภารกิจที่ฝากฝังให้ทำสำเร็จ  ทั้งนี้ก็ด้วยอานุภาพแห่งคุณพระศรีรัตนตรัย โดยมีเหล่าศิษย์เป็นสะพานเชื่อมให้คุณงามความดีนี้บังเกิดขึ้นได้

..

ในวันที่ 17 สิงหาคม เป็นวันที่อาจารย์และเหล่า ศิษย์ร่วม 400 ชีวิต จะลงไปภาวนาที่ภูเก็ต เพื่อน้อมนำพลังบุญพลังกุศล ที่เกิดจากการภาวนาที่มีพลัง ไปสะสมเป็นทุนไว้ ในสถานที่ที่จะสร้างธรรมสถานที่ภูเก็ต เราจะใช้โอกาสที่มีเหล่าศิษย์ไปรวมตัว กันเป็นจำนวนมากนี้ภาวนาเพื่อบรรเทาภัยแล้งอีกคำรบหนึ่ง

ระหว่างที่ไม่ได้เขียนคำสอนนี้ ก็เป็นด้วยอยากให้เวลากับครอบครัวอย่างเต็มที่   เพราะปีนึงจะมีเวลาอยู่กับเด็กๆ ตลอดทุกวันติดกันนานๆ  2 ครั้งเท่านั้น   แม้จะเห็นในจิตว่า ศิษย์รออ่านบทความจนหาว   ก็ต้องขอปล่อยให้หาวรอไปก่อน และก็เห็นว่าศิษย์ที่ทำหน้าที่ดูแลเรื่องราวไว้โพสต์ ก็ทำหน้าที่ได้อย่างดี มีเรื่องราวต่างๆ ให้อ่านอยู่เนืองๆ  ใครที่เขียนบอกเล่าประสบการณ์ภาวนามาแบ่งปัน อาจารย์ขอขอบใจมา​ ณ ที่นี้ ส่วนใครที่มีเรื่องที่ควรเขียนได้แต่ไม่คิดที่จะใส่ความตั้งใจเขียน     ก็ขอส่งค้อนแรงๆ ฝากไว้ ด้วยเช่นกัน

การแบ่งปันเรื่องราวๆดีๆ นอกจากจะเป็นการให้ธรรมทานแล้ว ยังเป็นการช่วยผ่อนแรงของครูบาอาจารย์  ท่านจะได้พักไม่ต้องเขียนคำสอนถี่ๆประสบการณ์การภาวนาไม่ว่าจะในแง่มุมใด มักให้ข้อคิดและแรงบันดาลใจแก่ผู้อื่นได้เสมอ

..

ระหว่างเดินทางกลับ ก็ใช้เวลาที่อยู่บนเครื่องบินเขียนเรื่องเล่าให้อ่าน….วันที่ 3 สิงหาคม ถือเป็นวันแรกที่ชาวยุโรปเดินทางออกไปท่องเที่ยวตามเมืองต่างๆ ในช่วงฤดูร้อน ผู้คนที่คลาคล่ำที่สนามบินมีสีหน้ายิ้มแย้ม   โดยมากแต่งกายด้วยเสิ้อผ้าสีสดใส ลายดอกไม้ เด็กน้อยสะพายเป้เดินอยู่ในสนามบินอย่างมีความสุข ในขณะที่เราเพิ่งสิ้นสุดการเดินทางและกำลังจะกลับบ้าน    นับเป็นทริปที่เหนื่อยมาก เพราะต้องขึ้นเครื่องบิน นั่งรถแท็กซี่ ต่อรถไฟ นั่งเรือ เดินตากแดด มองหาแท็กซี่ นั่งรถไฟ เดินตากแดด  นั่งแท็กซี่ แล้วขึ้นเครื่องบิน…

จุดหมายปลายทางหลักที่ฟลอเรนซ์ ประเทศอิตาลี  ซึ่งต้องนั่งรถไฟจากมิลานไป 1.20 ชั่วโมง    อาจารย์เคยไปอิตาลีหลายครั้งแล้ว แต่ไปในแบบชีวิตเก่าๆ  ครานี้อาจารย์ใส่กระโปรงยาวเหมือนเคย แต่เป็นสีเขียวแก่ เสื้อเชิ้ตเป็นสีเขียวอ่อน ดูไม่คุ้นตาออกไปทางแถบสีร้าน 7-11   อาจารย์ถามน้องว่า แต่งตัวแบบนี้เป็นอย่างไร น้องตาชาบอกว่าสวยดี น้องแท๊ตที่บอกว่าดูเหมือนทิ้งเกิ้ลเบล

“ใครนะ ทิ้งเกิ้ลเบล?” อาจารย์ถาม

“ทิ้งเกิลเบลเป็นนางฟ้าน้อยๆ ที่คอยช่วยปีเตอร์แพน ใส่ชุดสีแบบนี้แหละ”…โล่งอกไปที ที่เหมือนนางฟ้าไม่ได้เหมือนหิ่งห้อย

สีเขียวกำลังอินเข้ายุคสมัยมาก    เราเดินย่ำถนนที่มิลานเพื่อชมสถาปัตยกรรม กระเป๋าสานใบละ 400 บาทซื้อจาก S.UNIT ดูจะเป็นกระเป๋าเข้าเทรนด์  เพราะยุคเทคโนโลยี่ล้ำสมัย ผู้คนกลับยิ่งโหยหาธรรมชาติ สีเขียวและวัสดุที่เชื่อมโยงกับธรรมชาติจึง เข้าไปอยู่ในงานออกแบบทุกระดับ  ทำให้การเดินชมย่านหรูหราไม่อิหลักอิเหลื่อจนเกินไปนัก    เด็กๆ ยังคงมองหาร้านเสื้อผ้าเหมาะกับวัยในราคาประหยัด  และมีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่อยากแต่จะหาซื้อของฝากเพื่อนๆ  ทั้งๆที่ตัวเองหาเงินไม่ได้สักบาท

การซื้อของฝากด้วยเงินของพ่อแม่  ดูจะเป็นโรคติดต่อประการนึงที่มีที่ไทยแลนด์โอนลี่

…

ที่มิลาน เด็กๆ อยากไปดูปราสาทแห่งหนึ่ง แต่อาจารย์ไม่อยากไปเพราะรู้ว่าที่นี่เป็นปราสาทผีสิง  หรือมีวิญญาณนักโทษติดอยู่ในนี้พอสมควร  เคยไปแผ่เมตตาให้นานมาแล้ว  ไม่รู้ว่าบัดนี้ยังมีหลงเหลือ อยู่แค่ไหนเพราะไม่ได้ไปอีก  ดีว่าเด็กๆ ไม่ได้ลงไปเพราะเหนื่อย เรื่องจากประวัติศาสตร์กล่าวไว้ว่า ปราสาทแห่งนี้ชาวมิลานไม่ได้ชอบเลย เพราะเป็นสัญลักษณ์ของการกดขี่ข่มเหง ไม่ขอบอกชื่อ เชิญไปพิสูจน์ปราสาทผีสิงกันเองหากมีโอกาส

..

ปี 2019 เป็นช่วงครบรอบ 500 ปีการตายของลีโอนาร์โด ดาวินชี่ ศิลปินอัจฉริยะก้องโลก พิพิธภัณฑ์ที่อิตาลีจึงเต็มไปด้วยการแสดงนิทรรศการที่เกี่ยวกับลีโอนาร์โด ดาวินชี่    เขาคือศิลปินผู้วาดภาพที่โด่งดังที่สุดในโลก “โมนาลิซ่า” และวาดภาพ The Last Supper หรืออาหารมื้อสุดท้ายของพระเยซู  เขาเป็นนักสังเกตธรรมชาติตัวยง เขาเฝ้าสังเกตกฎธรรมชาติและกฎของฟิสิกข์  นอกจากจะเป็นจิตกรแล้ว ยังเป็นนักประติมากรรมหรือนักปั้น  เป็นสถาปนิก เป็นนักประดิษฐ์  เป็นวิศวกร  เป็นนักวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ  ดาวินชี่ให้ความสำคัญกับการถ่ายทอดรายละเอียดของผู้เป็นแบบผ่านแววตา   และการถ่ายทอดแสงธรรมชาติที่ละเมียดละไม เขาเป็นนักสร้างสรรค์ที่อยู่เหนือรูปแบบเดิมๆ

ส่วนสำคัญที่ทำให้เขาเป็นอัจฉริยะทางศิลปะมาจากการเป็นนักสังเกตธรรมชาติ เขากล่าวว่า

“หากเธอหยุดพักสักครู่แล้วมองดูสิ่งต่างๆ  (ที่อาจดูไม่มีความหมายนัก) เช่น รอยด่างของกำแพง ควันจากกองไฟ หมู่เมฆหรือดินโคลน เธอจะสามารถเข้าถึงความงามที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมา”  เขายังกล่าวอีกว่าภาพวาดนั้นเป็นภาษาสากล ไม่ต้องแปลความหมายเหมือนภาษาอื่นๆ

..

ลีโอนาร์โดให้ความสำคัญกับดวงตามาก  เขากล่าวว่าดวงตาคือหน้าต่างของจิตวิญญาณ   ปราศจากดวงตา จิตวิญญาณก็ถูกทิ้งไว้ถ้ำลึกที่มืดมน ปราศจากแสงสว่างและความหวัง  ภาพวาดหญิงสาวที่ชื่อ La Bellle Ferroniere  ที่แสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ลูฟ ปารีส เป็นภาพที่แสดงออกถึงพลังของแววตาได้อย่างทรงพลัง และละเมียดละไม

ในภาพ The Last Supper ดาวินชี่เลือกที่จะวาดภาพนี้จากคำตรัสของพระเยซูว่า “Truly, truly, I say to you one of you shall betray me.”  “เป็นจริงแท้ เป็นจริงแท้   เรากล่าวว่าหนึ่งในพวกเธอ คือผู้ที่จะทรยศต่อเรา” …เขาวาดภาพนี้โดยแบ่งองค์ประกอบของภาพออกเป็น 4 กลุ่มของ 3 บุคคล แต่ละบุคคลที่อยู่ในภาพแสดงอารมณ์ที่แตกต่างกัน โดยมีพระเยซูนั่งอยู่ตรงกลางภาพห่างจากพระสาวก ด้วยใบหน้าเศร้าสร้อยต่อสิ่งที่จะเกิดขึ้นอีกไม่นานจากนั้น  ในภาพมีพระเยซูและพระสาวก 12 รูปรวมเป็น 13 เป็นที่มาของการที่เลข 13 เป็นเลขแห่งความโชคร้ายและเครื่องมือของมาร     และสาวกที่ชื่อจูดาส คือผู้ที่ทรยศต่อพระเยซูด้วยการชี้ให้ทหารโรมัน จับพระเยซูไปตรึงกางเขน

..

..ภาพวาดที่โด่งดังที่สุดในโลกคือภาพโมนาลิซ่า แสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ลูฟ อาจารย์เคยไปดูภาพนี้นานมาแล้ว ยามนั้นไปถึงก็ถ่ายภาพเพื่อจะมีหลักฐานว่า “ฉันมาถึงที่นี่แล้ว” ไม่ได้ใส่ใจอะไรกับภาพจริงๆ เลย   นักวิจารณ์และศิลปินมากมายบรรยายความพิเศษของภาพไว้ในหลายแง่มุม  บ้างบรรยายไว้ว่าภาพวาดมาสเตอร์พีซนี้มีพิเศษเหนือธรรมดา แสดงถึงความสามารถของศิลปินที่วาดโดยไม่เห็นรอยพู่กัน  Pietro Cesare Marani บรรยายไว้ว่า ภาพโมนาลิซ่า เป็นภาพที่วาดที่แสดงความละเอียดอ่อนของแสงเงา เป็นความสามารถสูงส่งทางเทคนิคการวาดของศิลปิน แต่สิ่งที่กล่าวขานกันถึงภาพวาดโมนาลิซ่าคือ “ภาพรอยยิ้มปริศนา” จนถูกกล่าวขานว่าเป็น Egnimatic Expression คือเป็นภาพที่ไม่อาจบ่งชี้ได้ว่า   ผู้ที่อยู่ในภาพแสดงความรู้สึกอย่างไร  จะว่ายิ้มก็ไม่ใช่ซะทีเดียว

หากลองไปค้นคำบรรยายเกี่ยวกับภาพโมนาลิซ่า คงจะได้อ่านกันจนมึนแน่ๆ เพราะใจคนปรุงแต่งไปได้มากมาย บ้างกล่าวไปถึงว่า ดาวินชี่ใช้ภาพนี้แสดงตัวความเป็นนักกวี นักคิดนักปรัชญา จนทำให้ไม่อาจรู้ชัดว่า ภาพโมนาลิซ่านี้ แสดงออกทางความรู้สึกอย่างไรกันแน่    ต้นแบบของภาพที่รู้จักกันในนามโมนาลิซ่า คือหญิงสาวผู้เป็นภรรยาของ Franscesco del Giocondo ผู้ว่าจ้างให้วาดภาพพอร์เทรตนี้ขึ้น  ลิโอนาร์โด ดาวินชี่วาดภาพนี้ที่ฟลอเรนซ์  เขาไม่เคยส่งมอบภาพให้แก่ลูกค้าผู้นี้ แต่กลับนำภาพติดตัวไปที่ฝรั่งเศสเมื่อเขาย้ายไปพำนักอยู่ที่นั้น  โดยไม่มีใครรู้ว่าทำไมเขาถึงนำภาพนี้ติดตัวไปด้วย

แรกทีเดียวอาจารย์ไม่อยากจะเขียนถึงภาพโมนาลิซ่านัก อยากกล่าวแบบสรุปสั้นๆ เท่านั้น   พอคิดแบบนี้แล้วหยิบหนังสือขึ้นมาดู ก็เปิดไปเจอหน้าที่กล่าวถึงภาพวาดนี้ตรงๆ เลย   เหมือนเขาอยากให้กล่าวถึง  และมีคำตอบบางอย่างลอยมาทางอากาศว่า  เหตุที่ดาวินซี่นำภาพนี้ติดตัวไปเพราะเขารู้สึกว่า แววตาของภาพโมนาลิซ่านี้   เต็มไปด้วยความอ่อนโยนและเมตตา ทำให้เขารู้สึกมีความสุขที่ได้มองดูภาพนี้ เขาจึงไม่ส่งมอบภาพให้แก่ลูกค้า

..

มาคิดดูด้วยเหตุผลก็น่าคิดไม่น้อย ในยุคสมัยเรเนสซองตอนปลาย แม้จะรุ่งเรืองด้วยศิลปะแต่กิเลสตัณหาของมนุษย์ก็นำไปสู่การฟาดฟันกันเพื่ออำนาจอย่างไม่จบสิ้น   ตัวลีโอนาร์โดเองก็ต้องระเห็จจากฟลอเรนซ์ไปมิลาน แล้วก็ข้ามไปที่ฝรั่งเศส เหตุผลนึงก็ด้วยปัญหาเรื่องการเมืองเช่นกัน และเขาเคยเป็นประจักษ์พยานในเหตุการณ์ที่รุนแรงมากครั้งนึง    ศิลปินผู้มีจิตใจละเอียดอ่อนย่อมยากที่จะลืมภาพหลอนเช่นนั้นได้    ที่พิพิธภัณฑ์ Ufici  ฟลอเรนซ์ห้องแสดงภาพเขียนห้องสุดท้าย   ก็เป็นภาพที่แสดงการเข่นฆ่ากันอย่างน่าสะพรึงกลัว   จนต้องรีบพาเด็กๆเดินหนีแทบไม่ทัน

ก่อนที่จะกลายมาเป็นศิลปินก้องโลก ดาวินชี่ก็เคยประสบปัญหา การไม่มีผู้ว่าจ้างงานวาดเพียงพอ   จนเขากังวลกับปัญหาเรื่องปากท้อง  แต่หลังจากนั้นชื่อเสียงของเขาก็ขจรขจาย แม้แต่กษัตริย์ของฝรั่งเศสก็ทรงชื่นชมงานของเขา  500 ปีผ่านไป หากจิตวิญญาณของเขาส่องมองดูโลกคงทึ่งไม่น้อยว่า ผลงานที่เขาสร้างไว้สามารถทำเงินมหาศาลเพียงใด

บุคคลผู้ไม่ธรรมดา มักได้รับการสรรเสริญหลังจากตายไปแล้ว

..

แม้ว่าเขาจะได้รับการยกย่องให้เป็นศิลปินที่ยิ่งใหญ่   แต่เขาก็เป็นคนธรรมดาที่ยอมรับกฎธรรมชาติและความไม่เที่ยงแท้กว่าคนในยุคนี้   เขาเขียนพินัยกรรมอย่างละเอียดว่า สิ่งของ ทรัพย์สิน ที่ดิน ฟาร์มและภาพวาดที่อยู่ในครอบครองของเขา  จะตกเป็นของผู้ใดบ้างเมื่อตายไปแล้ว แม้แต่ศพเขาก็ระบุไว้ว่าให้ฝังไว้ที่โบสถ์ Saint Floentin at Amboise พร้อมกับระบุการทำพิธีกรรมอย่างละเอียด   เขาเห็นความสำคัญของบุคคลที่อยู่เคียงข้างเขาเสมอ   ซึ่งแน่นอนว่าจะเป็นผู้ที่ได้รับของมีคุณค่าไปแน่นนอน    ในวันก่อนที่จะตาย เขาง่วนอยู่กับสิ่งประดิษฐ์ชิ้นนึง จนเมื่อเขาถูกเรียกให้ไปกินอาหาร เขารู้สึกรำคาญที่ถูกขัดจังหวะ  จึงได้เขียนบันทึกไว้ว่า

 “Etcetera, because the Soup is getting cold! ”

“ซุปคงจะเย็นหมดแล้ว” …ซึ่งเป็นบันทึกสุดท้ายของลีโอนาร์โด ดาวินซี่ จากนั้นเขาก็สิ้นลมหายใจ ในเดือนพฤษภาคม ปี 1519

สิริรวมอายุได้ 67 ปี

..

แปลก…   ที่แม้การไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ Ufici ที่ฟลอเรนซ์ได้เห็นภาพ เขียนของดาวินซี่ที่นั่นในระยะใกล้ ซึ่งไม่ใช่ภาพที่โด่งดังเท่าภาพโมนาลิซ่า   แต่กลับไม่ได้สัมผัสความหมายที่แท้จริง เท่ากับที่ได้นั่งมองภาพจากหนังสือในระยะใกล้  ที่ทำให้ความนัยในความหมายค่อยๆ เข้ามาสู่จิต   อาจารย์แอบบอกกล่าวแก่ ดวงวิญญาณของเขาที่ฟลอเรนซ์ว่า อาจารย์มีงานที่ต้องทำเกี่ยวกับศิลปะอีกมาก อยากได้รับการชี้แนะทักษะทางศิลปะ A Sense of  Skill จากเขามาบ้างสักเล็กน้อยก็ยังดี    จากนั้นมาก็หาซื้อหนังสือเกี่ยวกับผลงานของเขาที่เล่มไม่ใหญ่มาก เพราะแบกไม่ไหว ส่วนใหญ่เล่มหนาเหมือนเอนไซโคลปีเดีย พอไปเจอเล่มที่ชอบก็เล็กนิด เดียวแต่หนักมากเป็นภาษาอิตาลี แต่ก็ยังซื้อมา ไปอีกที่นึงไปเจอเล่มใหญ่ขึ้นมาหน่อย ทีนี้เป็นภาษาอังกฤษ   คิดว่าต่อไปงานด้านศิลปะของอาจารย์อาจดีขึ้นมาเพราะได้โค้ชดี

“It took 500 years to finally meet – quite late but still beautiful. ”   จิตเขารำพึงแบบนี้

ใช้เวลาตั้ง 500 ปีกว่าจะได้พบ แม้จะช้าไปนิดแต่ก็ยังสวยงาม

บางสิ่งก็มีเงื่อนเวลาที่เหมาะสม   แม้จะเคยพบพานแต่ก็ไม่มีความหมายอะไรเลยเมื่อจิตยังไม่พร้อม

..

“The Soup is getting cold.”   อาจารย์สะดุดใจกับประโยคนี้ เพราะแสดงให้เห็นความเป็นสามัญธรรมดาของศิลปินผู้ยิ่งใหญ่ ที่ก็มีความรู้สึกร้อน หนาว หิว และรำคาญ ได้ เรามักสร้างภาพว่าผู้ยิ่งใหญ่ต้องมีความพิเศษเหนือมนุษย์ จนลืมว่าธรรมดานี่แหละ นำไปสู่การเข้าถึงธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่

อีกประโยคที่น่าสนใจจากเขาคือ   “ Men of genius may be working when they seem to be doing the least.” “

“บางทีการทำงานของอัจฉริยะ   ก็ออกมาในรูปแบบของการที่ดูเหมือนไม่ได้ทำอะไรมากนัก”

จริงแท้เทียว …เวลาเรานั่งหลับตาภาวนา ก็มักถูกค่อนขอดว่า เสียเวลา ไม่ทำอะไรเป็นเรื่องเป็นราว แต่หารู้ไม่ว่า นี่คือการทำงานระดับอัจฉริยะที่เข้าถึงกฎของพลังงาน   กฎของธรรมชาติ   เข้าไปแก้ไขปัญหากันที่ต้นตอคือระดับกระแสพลังงาน    เข้าไปปลดปมของความทุกข์ที่ระดับของจิตวิญญาณ จะต้องเต้นแรงเต้นกาไปใย..เพียงนั่งลงนิ่งๆ อย่างสงบและองอาจ  ด้วยจิตที่จดจ่อรู้ชัด นี่คือการทำงานที่นำไปสู่ผลลัพธ์ยิ่งใหญ่  

เห็นมั้ย ลีโอนาร์โดยังรู้เลย

Less is more เล็กน้อยแต่มหาศาล

..

บทความนี้อาจารย์ขออุทิศให้อัจฉริยะเอกของโลก ลีโอนาร์โด ดาวินชี่  ในฐานะที่เขาได้ใช้ความสามารถมอบความงามผ่านการสังเกตธรรมชาติ  และเป็นแรงบันดาลใจให้คนได้มีจิตแนบชิดกับธรรมชาติผ่านงานศิลปะ  ผู้เข้าใกล้ธรรมชาติ  ย่อมพบกับความสุขและความสงบใจ

..

ปิดท้าย

หนังสือ Leonardo da Vinci ฉบับภาษาอิตาลี สี่สีทั้งเล่ม มีภาพผลงานของเขาให้เห็นชัด เล่มเล็กขนาด 11 x 11 cm. หนา 3 cm. แต่รวมภาพผลงานสำคัญของลีโอนาร์โด ที่โคลสอัพ  เห็นตาเป็นตา หน้าเป็นหน้าแบบซูมชัดๆ  เหมาะสำหรับผู้สนใจงานศิลปะ   อาจารย์อยากขายเพราะอ่านไม่ออก  ได้แต่เปิดดูภาพและซึมซับความงามในนั้น    เชิญบอกคุณปิยะพงษ์ว่า อยากซื้อในราคาเท่าไหร่  พร้อมลายเซ็น  “Carry with love” ของผู้แบกมาด้วย   ราคาหนังสือตามหน้าปก 5.90 ยูโร  มีอยู่เล่มเดียวที่แบกมาตลอดทริป   บรรยายสรรพคุณเยอะๆ เผื่อจะได้ราคาสมควรแก่เหตุ   จะให้เฉยๆ ก็เกรงผู้รับจะไม่เห็นคุณค่า    ขายนำเงินส่วนนึงมามอบให้มูลนิธิดีกว่า ผู้ที่รับหนังสือนี้ไปดูภาพแล้วจะต้องปลื้มมาก  เพราะอาจารย์ปลื้มก่อนแล้ว  หนังสือพิเศษมาก  Made in Italy

..

Less is more  หายคิดถึงแล้ว  ก็จงภาวนาเถิด

..

อาจารย์

5 สิงหาคม 2019

…

โปรดแจ้งความประสงค์ในการซื้อหนังสือที่คุณปิยะพงษ์ บุญสนอง  jconsult@gmail.com  หรือที่มูลนิธิ 02 634 7461

Translators: Wisuwat Sutthakorn, Samroeng Thongrong, Kanya Yanen, Wichuda Kaiskaew, Chotika Rujirachun, Patcharanan Laopimolpan