داستان جواکا، پزشک شخصی بودا

توسط BD Dypen

جهانی بودایی | 2019-11-01

مجسمه Jivaka در Khok Kwai، یوتایتانی، تایلند. از توییتر.کام

Jivaka یک پزشک مشهور در هند باستان و معاصر بودا بود. در حالی که او فراتر از دنیای تراوادا شناخته نشده است، پیکرنگاری او در مکان های مختلف تایلند ظاهر می شود و اغلب به عنوان حامی شفا، پزشکی و تندرستی (با مجسمه خود در استودیوهای یوگا و چشمه های معدنی سلامتی) استناد می شود.

فصل هشتم Mahavagga Vinaya Pitaka جزئیات زندگی Jivaka. او بهترین شاگرد پزشک Atreya بود، که دارای توانایی بی نظیر برای خواندن پالس بیمار بود و برای توانایی او در انجام عملیات پیچیده شناخته شده بود. Atreya همچنین استاد بزرگ در بخش گیاهی آکادمی Taxila باستان بود. امروز، تاکسیلا یک مکان مهم باستان شناسی در پنجاب پاکستان است.

Jivaka هفت سال اول آموزش خود را در آتریا تکمیل کرد. یک داستان در مورد خرد خود را در طول زمان خود را در دانشکده پزشکی این است که استاد او از او خواسته بود برای پیدا کردن یک گیاه است که نامناسب برای استفاده دارویی بود. Jivaka از طریق جنگل راه می رفت اما دست خالی به تاکسی بازگشت. او به آتریا رفت و به او گفت که او می تواند هر چیزی را پیدا کند. معلم او خوشحال بود و گفت که یادگیری Jivaka کامل است. بعد از آن، Jivaka بدون در نظر گرفتن وضعیت اجتماعی- اقتصادی یا وابستگی معنوی، افراد در حال مرگ و رنج بیشماری را شفا داد.

Jivaka همچنین پزشک شخصی بودا بود. یک ضرب المثل که بودا او را راهب را ندارد و نه او او را به عنوان شاگرد غیر روحانی خود را پذیرفته چرا که بودا می خواست او را به آزاد باقی می ماند تمایل به افراد بیمار وجود دارد.

Jivaka نیز ابزاری در نشان می دهد که بودا اجازه می دهد راهبان به قبول لباس آماده بود. تا این نقطه، بودا لباس pamsukula پوشیده بود (لباس دوخته شده از ژنده پوش گرفته شده از گورستان و یا زمین سوزاندن)، که درست به روح رهبانی هنوز به سلامت راهبان مضر بود. Jivaka به دنبال این مردان بود و متوجه شد که علل واقعی بیماری های آنها از پوشیدن پارچه های غیر بهداشتی جمع آوری شده از گورستان ها بود. احتمالا از نگرانی های بهداشتی که Jivaka این پیشنهاد ارائه شده بود، اما او به طور موثر اولین شخص غیر روحانی که لباس کامل به راهبان ارائه شد.

در یک نقطه، Jivaka یک تکه پارچه از پادشاه Pajjota ارائه شد. Jivaka این پارچه را به بودا اهدا کرد و از بودا خواست که اجازه دهد برادری راهبان برای پوشیدن لباس های اهدا شده توسط مردم عوام بپوشند. پس از پذیرش پارچه، بودا Jivaka را از طریق تدریس خوشحال کرد. بلافاصله پس از تحویل خطبه، بودا خطاب به جمع آوری: «راهبان! من اجازه مي دم که رداي عوام رو بپوشم هر که دوست دارد رداه پامسوکولا بپوشد و هر که دوست دارد رداه دراز بپذیرد. این که آیا شما با یک یا نوع دیگری از لباس خوشحال هستند, من آن را تایید.

Mahavagga همچنین ثبت می کند که بودا پیشنهاد بسیاری از انواع داروها برای درمان بیماری ها. به عنوان مثال، زمانی که راهبان از بیماری های پاییز رنج می برند، که باعث استفراغ شد، بودا به آنها توصیه کرد که رژیم غذایی چربی، روغن، عسل و ملاس را تغییر دهند. او همچنین گفت که اگر هر کس از زخم، خارش، زخم یا درد طحال رنج می برد، باید سعی کند کود، خاک رس و پودر رنگ پودینگ را به منطقه آسیب دیده اعمال کند.

اگر هر کس از سردرد رنج می برد، او دستور داده شد که پودر برگ تنباکو را بر روی سر و یا از طریق بینی با کشیدن یک لوله بشویید. هر کس مبتلا به آرتریت باید با روغن معطر ماساژ داده شود. افرادی که به طور مداوم عرق کردن می تواند چهار راه حل را امتحان کنید: خواب بر روی برگ درختان مختلف که جذب عرق، استفاده از شن و ماسه و خاک، ماساژ روغن بر روی بدن، و پاک کردن بدن با یک پارچه مرطوب، پرتاب آب از برگ های مختلف گرمسیری به عرق کردن، و یا داشتن ماساژ آب گرم.

بودا همچنین پیشنهاد بسیاری از موارد که از آن دارو می تواند ساخته شده است. این اقلام شامل محصولات حیوانی، ریشه های سبزیجات و میوه ها از قبیل چبول، زنجبیل، میوه، سبزیجات، فلفل، فلفل، فلفل، فلفل، فلفل، نمک سیاه، نمک گرانوله و نمک کمی بود. او از افراد بیمار خواست که ملاس مصرف کنند و آب پاک بنوشند. اگر چه بسیاری از موارد پیشنهاد شده ممکن است به عنوان داروهای مدرن استفاده نمی شود، آنها هنوز هم در سیستم های دارویی سنتی و رشته های منطقه ای آیورودا استفاده می شود.

در Mahavagga، داروهای فوق بیشتر برای راهبان توصیه می شود. آنها باید در چارچوب یک جامعه رهبانی در یک جامعه پیش سواد دیده شوند که نگران مسائل خاص سلامت در هند باستان بود: جذام، زخم، اگزما، مصرف و صرع. اکثر راه حل های پزشکی Mahavagga عمدتا به مشکلات بهداشت پوست و معده، خون و مایعات بدن طراحی شده است.

در زمان های معاصر، تعدادی از گزارش های منتشر شده هشدار داده اند که بسیاری از راهبان چاق هستند و یا به علت دیابت و سایر مسائل بهداشتی، مشکلات خود را با پاهای خود تجربه می کنند. Jongjit Angkatavanich، کارشناس بهداشت و تغذیه در دانشگاه چولالونگکورن بانکوک، نشان داد که در تایلند، حدود 42 درصد راهبان سطح کلسترول بالا، 23 درصد از فشار خون بالا رنج می برند، و بیش از 10 درصد دیابتی هستند. راهبان اغلب نوشیدنی های شیرین مانند سودا به عنوان این اغلب به آنها توسط جانبازان غیر روحانی ارائه شده، کمک به بحران چاقی. خوشبختانه، برخی از راهبان شروع به توجه بیشتر رژیم غذایی خود را در حالی که ورزش در حریم خصوصی اتاق خود را. در سریلانکا، غذاهای ارائه شده به راهبان باعث مشکلات سلامتی قابل توجهی به دلیل سطح بالای قند و چربی می شوند. مشکل آنقدر جدی شده است که وزارت بهداشت سریلانکا در هر بیمارستان دولتی اختصاص داده شده به معالجه راهبان و دیگر روحانیت است.

واضح است که عمل بودایی بر مراقبه تمرکز دارد، که بر تصفیه ذهن تأکید دارد. با این حال بودا نیز به شدت نگران سلامت جسمی بود. بنابراین، در Dhammapada 208 گفته می شود که بودا آموزش داده است: «سلامت بالاترین سود است.» از زندگی Jivaka، ما می توانیم ببینیم که او نه تنها برای بودا مراقبت می کرد، بلکه نگرانی را برای جامعه رهبانی نیز ابراز کرد. در حالی که ارائه غذا همیشه هنگامی که به تمرینکنندگان صمیمانه رهبانی اهدا می شود، شایستگی تولید می کند، کیفیت تغذیه ای (یا عدم وجود آن) از این مواد غذایی نیز یک عامل مهم در نظر گرفتن شایستگی کمک مالی است.