Bangkok (Reuters) - Het bod van een Thaise tempelkat voor genegenheid tijdens vijf uur lange nieuwjaarsgebeden was voldoende om het geduld van een boeddhistische monnik te testen toen hij probeerde zijn zangconcentratie te handhaven.
Video van de met saffraan gewaden monnik zachtjes proberen weg te duwen de kat die in zijn schoot kroop heeft opgetogen Thais die de beelden op de Facebook-pagina van een tempelvolger bekeken.
Respect voor alle levende wezens is een sleutelelement van het boeddhisme, dat wordt beoefend door ongeveer 95% van de Thaise bevolking.
Na verschillende pogingen om de kat af te weren - die zijn saffraon-kleurige mantel omhoog klom, zijn schouder kneedt en het zicht op zijn geschriftenboek blokkeerde - gaf de monnik het eindelijk op en begon de harige indringer te aaien.
„Ik probeerde het boek te lezen. Maar ik was meer gefocust op de kat,” zei de 25-jarige monnik, die de kloosternaam Luang Pi Komkrit Taechachoto gebruikt.
De capriolen van de kat trokken ook een streng zijoog van een meer senior monnik die ernaast zat bij Wat Udomrangsi, een tempel aan de rand van Bangkok waar de kat bekend staat als een regelmatige bezoeker.
Nophayong Sookphan, die de video nam, zei dat de kat sprong op het podium rond 15 minuten tot middernacht en zou niet vertrekken tot na het aftellen naar New Year's Day.
Een tempelkat klampt zich vast aan boeddhistische monnik tijdens plechtige boeddhistische gebeden voor het nieuwe jaar, in Bangkok, Thailand 31 december 2019 in deze foto genomen van sociale media video. OFLASH NOPHAYONG Sookphan/Via REUTERS
Ze plaatste de video oorspronkelijk op een openbare Facebook-groep genaamd „Cats' Slaves”, en het werd al snel opnieuw geplaatst op verschillende pagina's. Het beeldmateriaal heeft ongeveer 300.000 keer bekeken en werd ook afgespeeld op de Thaise TV.
Thailand heeft een traditie van vrije zwervende katten bij de vele boeddhistische tempels. Wat Udomrangsi is de thuisbasis van ten minste een dozijn verdwaalde katten, die elke dag worden gevoed door toegewijden, zei Komkrit.
„Ze zijn allemaal dik,” voegde hij eraan toe.
Schrijven door Kay Johnson; Editing door Jan Harvey